(Πρόλογος της Judith Revel στο βιβλίο
“Eφευρίσκοντας τα κοινά των ανθρώπων” (Inventer le commun des hommes) του
Antonio Negri)
Η σημασία μιας συλλογής κειμένων δεν είναι προφανής. Πρόκειται μήπως για την εκ των υστέρων επιβεβαίωση της συνοχής της σκέψης ενός ανθρώπου, για την θεματική ενότητα της ερευνητικής δραστηριότητας μιας περιόδου, για την μαρτυρία μιας εποχής; Μήπως πρέπει αντίθετα να υπογραμμιστεί η ποικιλία των θεμάτων και των προσεγγίσεων, των συνεργασιών και των μεταβιβάσεων, των μετατοπίσεων και των επαναδιατυπώσεων; Μήπως, τέλος, πρέπει να θεωρηθεί ένα αντικείμενο κλειστό στον εαυτό του, σαν η καθησυχαστική υλικότητα του βιβλίου να αναστέλει τις αμφιβολίες, τα ερωτήματα και τα νέα θέματα, που ίσως τα συγκεντρωμένα κείμενα να είχαν αντίθετα αναδείξει αν είχαν διαβαστεί όταν προωτοεκδόθηκαν;
